یادِ او روزو بِخیر
یادِ او وَختو که تو کِشمو غلوم بور فیک مِزه
هردم از دیوال باغ پسته ای جُفتیک مِزه
اَویِ وَرجو داشتِ تو باغ خود کنیز و قد بلند
دختَره مثلِ چَقوک دَوری مِگَشت جیک جیک مِزه
پا درختِ توت کنیزو هیِ مِچرخوند بَا کنُوک
از کِلا به نَخِ اَهار دَاده ره وَر دیک مِزه
تا غلوم بور وَی مِگفت مَایی بیام قربون توشم
سَردَپُش منداخت کَلَک باز وَرزَمی سَر دیک مِزه
بور دو مشت عنّاب غلوم انگشت اور لیليک مِبرد
دختره ی بی رو رَدا ایساخ وَری پُلتیک مِزه
یادِ او وَختو که عشق و عَاشقی خَرجِ نِداشت
بُر عروس خَواسکار خوره وَرکیسه یِ پُختیک مِزه
ما خُو پُختیک هم نِداشتِم یادِ او روزو بخیر
وَرعبث نو مگُفتِ ما دست وَر کُل تاریک مِزه
حال و روزِ مردُمو بهتر نَبُد از حالِ ما
هَاجر و لُمبَاره هم چرخ وَرَّد شُختیک مِزه
یادِ او وَختو که بُریَه جَوز وَرشاخِ درخت
هَی کلوخو کَاسه سنگی سنگ به سنگ کَانیک مِزه
بُر دو و مثقال سوز مه یِ تَمبو پسر حیدر قلی
دستِ اِسپَفتو خو صد بار وَامِلِشت توخیک مِزه
پِیخ آردِ جُوی تَه کندیکِ ما بُد از قدیم
دزد بی انصاف مِرَفت یکسر خورَ رکَند یک مِزه
نون قروت تو سفره ی بی بی قمر سلطان نَبُد
پیر زنوک دِندو نداشت وَرکشته توت اَریک مِزه
دورِ لاشِ گوشتِ بُز جنگِ اُرُس وَر پا مِشُد
مَمَّدو بُز کش تَشَر وَرترک و وَر تَاجیک مِزه
هر که دَه شِی پول وَ پَادويِ قصابی مداد
وَر دل و جون خو کباب بَرّه و گُرجیک مِزه
یاد او شُویو که تو پَسکیچه یِ تاریکِ عشق
راه دل مور او قَرِشمال کمر باریک مِزه
《محمد حسن معاضدی》
نظرات شما عزیزان: